Jaap Kruithof

From Wikipedia, the free encyclopedia
Jaap Kruithof (circa 2001)

Jaap Kruithof (Berchem, 13 December 1929 - Boechout, 25 February 2009) was a Belgian philosopher and writer. His parents were Dutch Protestants. He took degrees in history, law and philosophy in Ghent, and in Paris. Then he earned a Ph.D. on Hegel's ontology, with honours. Since the 1960s he was, along with Etienne Vermeersch and Leo Apostel, one of the icons of the Ghent University and the Flemish intelligentsia in general.[1] He was also a musician (organist) and taught the sociology of music at the Royal Music Conservatory in Antwerp.

Throughout his life, Kruithof was an unflinching debunker of capitalism; ideologically, he sympathised with revolutionary socialism, humanitarian movements and ecocentrism.

Publications[]

  • Het uitgangspunt van Hegels ontologie (1958)
  • Jeugd voor de muur (1962) (samen met )
  • De zingever (Boom, Meppel 1968)
  • Op weg naar een Nobelprijs (De Clauwaert, 1973)
  • Eticologie (Boom, Meppel 1973)
  • Vrijheid en vervreemding : kritische opstellen over etiek en sociale wetenschappen (EPO, 1984)
  • Arbeid en lust I en II (EPO, 1984 en 1986)
  • De mens aan de grens (EPO, 1985)
  • Omgaan met de dingen : over het gedrag van de moderne westerling (Dedalus, 1991)
  • Ingaan op de dingen : over het gedrag van de moderne westerling (Dedalus, 1992)
  • Doorgaan met de dingen : over het gedrag van de moderne westerling (Dedalus, 1994)
  • Een wereld zonder stuurman : gesprekken 1962-1995 (Nijgh en Van Ditmar, 1995)
  • Geen dier jankt zo ongenadig als de mens (Hadewijch, 1997)
  • Het neoliberalisme (EPO, 2000)
  • Het humanisme (EPO, 2001)

References[]

  1. ^ Gent.be[permanent dead link]
Retrieved from ""