Pedro Hurtado de Mendoza

From Wikipedia, the free encyclopedia

Pedro Hurtado de Mendoza (1578, Balmaseda – November 10, 1641, Madrid) was a Basque conceptualist[1] philosopher and theologian.

Philosophical work[]

He was a teacher of theology and philosophy in Valladolid and he occupied a chair at the University of Salamanca.

Hurtado belonged to the third generation of Jesuit scholars and initiated the shift from more realist positions of Francisco Suárez and Gabriel Vásquez towards conceptualism, characteristic of that generation. His conceptualist tendencies were further developed by his pupils Rodrigo de Arriaga and .

Works[]

  • Disputationes a Summulis ad Metaphysicam (Valladolid 1615) reprinted as: Disputationes ad universam philosophiam (Lyon 1617) and as: Universa philosophia (Lyon 1624).
  • Disputationes scholasticae et morales de tribus virtutibus theologicis. De fide volumen secundum, Salamanca, 1631.
  • Disputationes scholasticae et morales de spe et charitate, volumen secundum, Salamanca, 1631.
  • Disputationes de Deo homine, sive de Incarnatione Filii Dei, Antwerpen, 1634.

See also[]

References[]

  1. ^ Daniel Heider, Universals in Second Scholasticism, John Benjamins Publishing Company, 2014, p. 18.

Further reading[]

  • Ester Caruso, Pedro Hurtado de Mendoza e la rinascita del nominalismo nella Scolastica del Seicento, Firenze: La Nuova Italia, 1979
  • Daniel D. Novotný, “The Historical Non-Significance of Suárez’s Theory of Beings of Reason: A Lesson From Hurtado”. In Suárez's Metaphysics in its Systematic and Historical Context, ed Lukáš Novák, Berlin: De Gruyter, 2014, 183-207.
  • Jacob Schmutz, "Hurtado et son double. La querelle des images mentales dans la scolastique moderne", dans: Lambros Couloubaritsis, Antonino Mazzù (éds), Questions sur l'intentionnalité, Bruxelles: Ousia, 2007, 157-232.

External links[]

Retrieved from ""