Chaubis Avtar

From Wikipedia, the free encyclopedia
Part of a series on
Sikhism
Khanda
Sikh gurus
Select revered saints
Philosophy
Practices
Scripture
Places and Takhts
General topics and terminology
  • v
  • t
Part of a series on
Dasam Granth
Dasam Granth frontispiece British Library Manuscript Or 6298 1825-1850 CE.jpg
Dasam Granth - (ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ)
Banis
Other Related Banis
Various aspects
Idolatry Prohibition
  • v

Chaubis Avtar (Punjabi: ਚੌਬੀਸ ਅਵਤਾਰ), meaning Twenty Four Incarnations, is a composition in Dasam Granth containing history of 24 incarnations of Vishnu. It is traditionally and historically attributed to Guru Gobind Singh. The composition covers 30% of the Dasam Granth containing 5571 verses with longest sub compositions being Krishna Avtar and Rama avtar, having 2492 and 864 verses each. Kalki avtar chapter contains 586 Verses.

Page from Old Dasam Granth manuscript showing Krishna and Vasnudev

The Chaubis Avtar is part of all five known major historical variants of Dasam Granth, but they are sequenced differently in these editions.[1]

The text is notable for naming Jaina Arihanta as an avatar of Vishnu who practiced asceticism, forbade Yajna and Himsa.[2] The text names Buddha as the 23rd avatar of Vishnu, adds Brahma also as avatar of Vishnu, the last two in a manner similar to the Puranas tradition of Hinduism.[2] However, unlike many regional Hindu texts, the Chaubis Avtar avatar mentions many more Vishnu avatars. The verses and composition is martial, stating that avatar of Vishnu appears in the world to restore good and defeat evil, but asserts that these avatars are not God, but agents of the God that is never born nor dies.[2] The predominant part of the text is in Braj language of north India.[2]

List of 24 Avatars[]

Guru Gobind Singh gives the life account of following Avatars in granth:

  1. Machh (Matsya)
  2. Kachh (Kurma)
  3. Nar (Nara in Nara-Narayana)
  4. Narayan (Narayana in Nara-Narayana)
  5. Maha Mohini (Mohini)
  6. Bairaha (Varaha)
  7. Nar Singh (Narasimha)
  8. Baman (Vamana)
  9. Parshuram (Parashurama)
  10. Bramma (Brahma)
  11. Rudra (Shiva)
  12. Jalandhar (Jalandhara)
  13. Bishan (Vishnu)
  14. Sheshayi (Shesha)
  15. Arihant Dev (Arihanta)
  16. Manu Raja (Manu)
  17. Dhanvantari (Dhanvantari)
  18. Suraj (Surya)
  19. Chandar (Chandra)
  20. Ram (Rama)
  21. Kishan (Krishna)
  22. Nar (Arjuna)
  23. Buddh (Buddha)
  24. Kalki (Kalki)

Historicity of Composition[]

Per internal references of Dasam Granth, Krishna Avtar was composed in Vikram Samvat 1745/ 1688 AD at Paonta Sahib when Guru Gobind Singh was residing there[3] where Rama Avtar was finished at Anandpur Sahib in 1755.[4]

Following are historical references of 18th century serves as evidences that Guru Gobind Singh had written this composition at Anandpur as well as at Paunta Sahib:

  • Letter to Mata Sundri, Bhai Mani Singh: The letter was written by Bhai Mani Singh to Mata Sundri, after 5 years of demise of Guru Gobind Singh.[5] This manuscript provides evidence of writing of Krishna Avtar by Guru Gobind Singh also includes 303 Charitars and Shastar Nam Mala. This manuscript was written before compilation of dasam granth during collections of various compositions.[6] Among critics Gyani Harnam Singh Balabh believes that only 303 Charitars were written by Guru Gobind Singh among 404 Charitars in Charitropakhyan.[7]
  • Parchi Gobind Singh - Bava Sevadas: This manuscript was finished sometime in the second quarter of the eighteenth century (around 1741) by Seva Das, an Udasi.[8] He mentioned famous quote from Rama Avtar, a composition within Chaubis Avtar.
  • Mahima Parkash, Sarup Das Bhalla: This book was completed by Sarup Das, who belonged to lineage of Guru Amar Das, in 1776. He had access to the complete Dasam Granth and mentioned that Chaubis Avtar was written by Guru Gobind Singh.[contradictory]

Controversies[]

  • Mahima Parkash, Sarup Das Bhalla: This book was completed by Sarup Das, who belonged to lineage of Guru Amar Das, in 1776. He had access to the complete Dasam Granth and He mentions that many texts including 4 Vedas, 6 Purans, Chaubis Avtar and 404 chartiras were among various texts translated by scholars to Gurmukhi script. After all the Sanskrit Language was translated and recited to Guru Gobind Singh Ji, Guru Gobind Singh Ji were happy and then everything added to Vidya Sagar Granth:[9]

Full text below:

ਦੋਹਰਾ॥
ਬੇਦ ਬਿਦਿਆ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੋ ਸੰਕਲਪ ਧਰਿਓ ਮਨ ਦਿਆਲ ॥
ਪੰਡਤ ਪੁਰਾਨ ਇੱਕਤ੍ਰ ਕਰ ਭਾਖਾ ਰਚੀ ਬਿਸਾਲ ॥

ਚੋਪਈ॥
ਆਗਿਆ ਕੀਨੀ ਸਤਗੁਰ ਦਿਆਲਾ ॥
ਬਿਦਿਆਵਾਨ ਪੰਡਤ ਲੇਹੁ ਭਾਲ ॥
ਜੋ ਜਿਸ ਬਿਦਾਆ ਗਿਆਤਾ ਹੋਇ ॥
ਵਹੀ ਪੁਰਾਨ ਸੰਗ ਲਿਆਵੇ ਸੋਇ ॥
ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੋ ਸਿਖ ਚਲਾਏ ॥
ਪੰਡਤ ਪੁਰਾਨ ਸੰਗਤਿ ਲਿਆਏ ॥
ਬਾਨਾਰਸ ਆਦ ਜੋ ਬਿਦਿਆ ਠੌਰਾ ॥

ਪੰਡਤ ਸਭ ਬਿਦਿਆ ਸਿਰਮੌਰਾ ॥
ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਆਇ ਇਕਤ੍ਰ ਸਭ ਭਏ ॥
ਬਹੁ ਆਦਰ ਸਤਗੁਰ ਜੀ ਦਏ ॥
ਮਿਰਜਾਦਾਬਾਧ ਖਰਚ ਕੋ ਦਇਆ ॥
ਖੇਦ ਬਿਭੇਦ ਕਾਹੂ ਨਹੀਂ ਭਇਆ ॥
ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਖਾਰੀ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਏ ॥
ਤਾ ਕੋ ਸਭ ਬਿਧ ਦਈ ਬਣਾਏ ॥
ਕਰ ਭਾਖਾ ਲਿਖੋ ਗੁਰਮੁਖੀ ਭਾਇ ॥
ਮੁਨਿਮੋ ਕੋ ਦੇਹੁ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
ਨਨੂਆ ਬੈਰਾਗੀ ਸ਼ਿਆਮ ਕਬ ਬ੍ਰਹਮ ਭਾਟ ਜੋ ਆਹਾ ॥
ਭਈ ਨਿਹਚਲ ਫਕੀਰ ਗੁਰ ਬਡੇ ਗੁਨਗ ਗੁਨ ਤਾਹਾ॥
ਅਵਰ ਕੇਤਕ ਤਿਨ ਨਾਮ ਨ ਜਾਨੋ ॥
ਲਿਖੇ ਸਗਲ ਪੁਨਿ ਕਰੇ ਬਿਖਾਨੋ ॥
ਚਾਰ ਬੇਦ ਦਸ ਅਸ਼ਟ ਪੁਰਾਨਾ ॥
ਛੈ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਤ ਆਨਾ ॥

ਚੋਪਈ॥
ਚੋਬਿਸ ਅਵਤਾਰ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕੀਨਾ॥
ਚਾਰ ਸੋ ਚਾਰ ਚਲਿਤ੍ਰ ਨਵੀਨਾ॥
ਭਾਖਾ ਬਣਾਈ ਪ੍ਰਭ ਸ੍ਰਵਣ ਕਰਾਈ॥
ਭਏ ਪ੍ਰਸੰਨ ਸਤਗੁਰ ਮਨ ਭਾਈ॥
ਸਭ ਸਹੰਸਕ੍ਰਿਤ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ॥
ਬਿਦਿਆ ਸਾਗਰ ਗ੍ਰਿੰਥ ਪਰ ਚੜੀ ॥

  • Chaubees Avtar: Inside Chaubees Avtar, first page mentions that Kavi Shyam is narrating this as per his understanding.

ਬਰਨਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜਥਾਮਤਿ ਭਾਈ॥੧॥
Barnta Saiaam Jathaamti Bhaaeee॥1॥
The poet Shyam is narrating it according or his own under-standing.1.
੨੪ ਅਵਤਾਰ ਮੱਛ - ੧/(੪) - ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ [10]

Further in the Chheera Samuaandar Mathan, there is reference to Poet Shyam:

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਵਿਤਨ ਮਧਿ ਕਥਿਯੋ॥
Kabi Saiaam Kavitan Madhi Kathiyo॥
Both the gods and demons unitedly churned the ocean, which hath been narrated in verse by the poet Shyam.
੨੪ ਅਵਤਾਰ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮਥਨ - ੧/੨ - ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ [11]

Relation with Puranas[]

Vishnu in the ocean of Milk.jpg

The major difference between the Puranas anf Chaubis Avtar is that Chaubis Avtar believes in monotheism. It preaches almighty is beyond Birth and treats all incarnations as agents working for God.[2]

Krishna Avtar was written on the basis of Dasam Skand of Srimad Bhagwat Puraan, with many sanctifications and comments by poet.

Among different versions of Ramayana, Guru Gobind Singh also wrote his version under the title Rama Avtar.

Reception[]

The two avatars of Vishnu, Rama and Krishna, comprise the longest part of the Chaubis Avtar. Modern era scholars state that verse 863 of the Rama Avatar section of the text rejects worship of particular gods, reject the scriptures of both Hinduism and Islam, and instead reveres the "Sword-bearing lord" (Asipani).[12] The verse, translates Robin Rinehart, states, "Since I grabbed hold of your feet, I lower my eyes before no one else. The Puranas speak of Ram, and the Quran of Rahim, but I don't believe in either of them".[12] Similarly, in verse 434 of Krishna Avatar of the text reveres Mahakal, and asserts that "I will not first honor Ganesha", nor meditate of Krishna or Vishnu, and "I am absorbed in contemplation of His feet. Mahakal is my protector."[12] The verses in the text, states Rinehart, praise Hindu goddesses (Devi) such as Chandi and Durga.[12]

The framework of the Devi-related verses in the text, according to Harjot Oberoi, are the 6th-century Devi Mahatmya and the 12th-century Devi-Bhagavata Purana Hindu texts, which describe and revere the divine feminine.[13] The theological import, states Oberoi, is not about deity reincarnation, but accepting the masculine and feminine dimension of Ultimate Reality.[13] These verses on fierce goddesses Durga and Chandi have been interpreted in martial context, by many Sikh commentators, as meant to symbolize sword and to inspire Sikh warriors heading into battle during the Mughal Empire persecution.[14]

References[]

  1. ^ J Deol (2000), Sikh Religion, Culture and Ethnicity (Editors: AS Mandair, C Shackle, G Singh), Routledge, ISBN 978-0700713899, pages 31-33
  2. ^ a b c d e SS Kapoor, Dasam Granth, Hemkunt Press, pages 68-74
  3. ^ Krishna Avtar, ਸੱਤ੍ਰਹ ਸੈ ਪੈਤਾਲ ਮਹਿ ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਥਿਤਿ ਦੀਪ ॥ ਨਗਰ ਪਾਂਵਟਾ ਸੁਭ ਕਰਨ ਜਮਨਾ ਬਹੈ ਸਮੀਪ ॥੨੪੯੦॥ ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗਉਤ ਕੀ ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥ ਅਵਰ ਬਾਸਨਾ ਨਾਹਿ ਪ੍ਰਭ ਧਰਮ ਜੁੱਧ ਕੇ ਚਾਇ ॥੨੪੯੧॥
  4. ^ Rama Avtar, Dasam Granth, ਸੰਮਤ ਸੱਤ੍ਰਹ ਸਹਸ ਪਚਾਵਨ ॥ ਹਾੜ ਵਦੀ ਪ੍ਰਿਥਮਿ ਸੁਖ ਦਾਵਨ ॥ ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਰਿ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਾ ॥ ਭੂਲ ਪਰੀ ਲਹੁ ਲੇਹੁ ਸੁਧਾਰਾ ॥੮੬੦॥ ਨੇਤ੍ਰ ਤੁੰਗ ਕੇ ਚਰਨ ਤਰਿ ਸਤਦ੍ਰੱਵ ਤੀਰ ਤਰੰਗ ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤ ਪੂਰਨ ਕੀਯੋ ਰਘੁਬਰ ਕਥਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੮੬੧॥
  5. ^ ....ਭਾਈ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਸੰਪਰਕ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਨਾਲ ਨਿਰੰਤਰ ਬਣਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪੱਤਰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਜੋਤੀ-ਜੋਤਿ ਸਮਾਉਣ ਤੋਂ ਵੀ ਕੋਈ 4-5 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦਾ ਹੈ।.....Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  6. ^ ...ਭਾਈ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਮਾਤਾ ਸੁੰਦਰੀ ਜੀ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਇਕ ਪੱਤਰ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 303 'ਚਰਿਤਰ ਉਪਾਖਿਆਨ' ਅਤੇ 'ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਵਤਾਰ' ਦਾ ਪੂਰਬਾਰਧ ਮਿਲ ਜਾਣ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਉਤਰਾਰਧ ਅਥਵਾ 'ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਨਾਮ ਮਾਲਾ' ਨਾ ਮਿਲਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ...Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  7. ^ ...ਇਹ ਵੀ ਸੋਚਣ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਇਸ ਚਿੱਠੀ ਦੇ ਅਸਤਿਤ੍ਵ ਦੀ ਖ਼ਬਰ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਦੀ ਬਾਣੀ ਉਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ, ਤਾਂ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੂਰੇ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਨੂੰ ਗੁਰੂ-ਕ੍ਰਿਤ ਦਸਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਨੇ ਫ਼���ਜ਼ੀ ਚਿੱਠੀ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਪਰ ਸਥਿਤੀ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ। ਜਿਸ ਗਿ. ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ 'ਬਲਭ' ਨੇ ਸ. ਕਰਮ ਸਿੰਘ 'ਹਿਸਟੋਰੀਅਨ' ਦੀ ਪ੍ਰੁੇੁਰਨਾ ਨਾਲ ਇਸ ਪੱਤਰ ਨੂੰ ਖੋਜ ਕੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਸੀ, ਵਾਸਤਵ ਵਿਚ ਉਹ 'ਦਸਮ ਗ੍ਰੰਥ' ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ। 'ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਵਤਾਰ ਬਾਣੀ', ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਇਸ ਪੱਤਰ ਵਿਚ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਗਿਆਨੀ ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਕਿਸੇ ਕਵੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ 'ਚਰਿਤਰੋਪਾਖਿਆਨ' ਦੇ ਕੇਵਲ 303 ਚਰਿਤ੍ਰ ਗੁਰੂ-ਕ੍ਰਿਤ ਹਨ। ...Sri Dasam Granth Krtitv, Dr. Harbhajan Singh
  8. ^ "Parchi and History". Archived from the original on 2013-12-27. Retrieved 2013-07-12.
  9. ^ Mahima Parkasa.
  10. ^ https://www.searchgurbani.com/dasam-granth/page/318
  11. ^ https://www.searchgurbani.com/dasam-granth/page/328
  12. ^ a b c d Robin Rinehart (2011). Debating the Dasam Granth. Oxford University Press. pp. 29–32. ISBN 978-0199842476.
  13. ^ a b Harjot Oberoi (1994). The Construction of Religious Boundaries: Culture, Identity, and Diversity in the Sikh Tradition. University of Chicago Press. pp. 96–97. ISBN 978-0-226-61592-9.
  14. ^ Robin Rinehart (2011). Debating the Dasam Granth. Oxford University Press. pp. 19–22, 96–108, 125–136. ISBN 978-0199842476.

External links[]

Retrieved from ""